چند هندوانه با یک دست

تا به حال به یاد ندارم که مثل این روزها از برداشتن چندین هندوانه با یک دست احساس سردرگمی کرده باشم.

مسئله اینجاست که تک تک فعالیت هام نیاز به تمرکز و زمان داره و من هنوز نتونستم این موضوع رو مدیریت کنم که واقعا ناراحت کننده است چون شب که میشه یاد میفته که فلان کار رو سه روز هست که اصلا بهش دست نزدم و این موجب افزایش استرس میشه.

از طرف دیگه اومدن مهرماه یه کمی برام سخت هست؛ شاید برای ترم مهر جایی تدریس بگیرم و این موضوع که باید بخش بزرگی از وقتم رو به این موضوع اختصاص بدم، بیشتر نگرانم میکنه. البته بین خودمون باشه، نزدیک 6 ماهی هست که برگشتم و تمام مدت تو خونه بودن من رو بدعادت و تنبل کرده است!

فکر کنم که مامانم باید تکنیک مامانِ حسن کچل رو انجام بده! اگر یادتون باشه برای اینکه حسن کچل رو از خونه بفرستن بیرون تا تنبلی رو کنار بزاره، براش ردیفی از سیب ها رو تا بیرون در خونه  چیده بودن و وقتی که اون رفت تا سیب های بیرون خونه رو هم جمع کنه، درو روی اون بستن و دیگه راهش ندادن!

خلاصه اینکه دوباره خودم با خودم درگیری دارم! کنار هم نمیام!

از ساعت 2:30 تصمیم میگیرم که بخوابم اما تا این تصمیم عملی میشه، ساعت 3 هست. بعدش هم تازه میرم تو فاز بازیگوشی با موبایل یا فیلم دیدن از روی تخت در تاریکی شب!! یعنی عملا وقتی میخوابم اگر از 4 صبح نگذشته باشه، مطمئنا بعد از ساعت 3:30 هست!!

خلاصه اینکه عین بچه های دو ساله که از خوابیدن فرار میکنن، من هم فراری هستم! حالا با این وضع من موندم که چجوری میخوام برم سرکار؟!

این پست رو هم فکر کنم خیلی قاطی پاتی نوشتم، این وقتِ شب، البته بامداد، مغزم بیشتر از این کشش نداره!