یادش بخیر...

این روزها که حوالی کریسمس هست، بدجوری یاد خاطرات پارسال میفتم. هر اتفاق کوچیکی من رو میبره به اون زمان. فکرکنم دقیقا سه چهار روز مونده به کریسمس بود که رژه snow flake تو Bellevue بود. 

یادش بخیر...

برای اولین بار بود که میخواستم برم Bellevue؛ یه منطقه کنار سیاتل بود که بچه ها میگفتن مثل دوبی شیک ساختنش و الحق هم راست میگفتن. هر قدر سیاتل قشنگ بود، Bellevue قشنگ تر و شیک تر بود. اگر اشتباه نکنم مراسم حوالی ساعت 5 شروع میشد و با اینکه هوا سرد بود من تصمیم داشتم که از ظهر برم اونجا. چون همون حوالی پارک بزرگ شهر و چندین مجتمع تجاری بزرگ بود. همین کار رو هم کردم، حول و حوش ساعت 13 اونجا بودم. اول رفتم پارک، یه چند تا عکس سلفی گرفتم. پارک خیلی خیلی خلوت بود و شاید سه چهار نفر بیشتر نبودیم. زمانی که داشتم عکس سلفی میگرفتم، یه آقایی که دو تا سگ خوشگل داشت اومد جلو و پیشنهاد کرد که دوربین رو بهش بدم و اون ازم عکس بگیره. وقتی خواستم دوربین رو بهش بدم، دوربین از دستم خورد زمین و خراب شد. اون آقا خیلی ناراحت شد، ولی واقعیت این بود که دوربین از دست خودم خورد زمین نه اون. دروغ چرا، تو اون زمانی که بالاخره مشکل مالی هم داشتم و باید با دقت خرج می کردم، یه ضرر حداقل 70 دلاری کرده بودم. یه 20 دقیقه ای هنوز تو شوک بودم و داشتم فکر میکردم که حالا برای روزای آینده که میخوام شهر رو بگردم دوربین از کجا بیارم. کیفیت دوربین موبایلم خوب بود اما به اندازه دوربین خوب نبود. در همین حال رفتم تو مجتمع های تجاری و گشتی زدم و به این نتیجه رسیدم که ناراحت بودن هیچی رو رفع نمیکنه. اگر هم هر جا به مشکل مالی خوردم، میتونم از داییم یا دوستام قرض بگیرم. خلاصه دوباره مثل قبل پر از انرژی شدم و با شور و شوق جاهایی رو که تا به حال ندیده بودم، میگشتم. از حوالی ساعت 3 بارون شروع کرد به باریدن؛ اون هم چه بارونی! قصد بند اومدن هم نداشت با این حال مطمئن بودم که باز هم اون رژه اجرا میشه. برای رژه با کمک فی سبو. ک با یکی دو نفر از بچه های ایرانی آشنا شده بودم و اونجا قرار بود هم رو ببینیم. تو شلوغی جمعیتی که زیر بارون شدید برای دیدن رژه اومده بودن، به زحمت هم رو پیدا کردیم. بعد از اون شب، یکی از اون بچه ها شد یکی از دوستای دوست داشتنیم. اون شب یکی از بهترین شب های من در آمریکا بود؛ اون رژه فوق العاده زیبا بود، حتی با اینکه بارون شدید برگزاری مراسم رو سخت میکرد. اون شب رو خیلی دوست داشتم. از اون شب من فقط فیلم گرفتم چون کیفیت دوربین موبایلم برای عکس گرفتن در شب عالی نبود. با این حال الان چند تا عکس از روی اینترنت مربوط به همون رژه پیدا کردم.

پ.ن 1. امشب تو اینستاگرام یه عکس از این مراسم دیدم که من رو برد به حال و هوای پارسال. اگر اینستاگرام دارید عبارت snow flake lane رو جستجو کنید. کلی عکس و فیلم از اون مراسم می تونید ببینید.

پ.ن 2. فکر کنم دو تا عکس اولی دقیقا مال پارسال هست! شدت بارونی که تو عکس هست با شدت بارون پارسال مثل هم هست.

پ.ن 3. کاش ما هم تو کشورمون چنین کارناوال هایی رو متناسب با فرهنگ خودمون داشته باشیم و بدون نظارت پلیس از نزدیک همین قدر هم منظم برگزار بشه.

بعدانوشت. این شب هایی که فرداش درس دارم، خیلی وقت تلف میکنم. حوصله مطالعه درسهای فردا رو ندارم و خودم رو یه جوری سرگرم میکنم! فقط دو هفته دیگه تا پایان ترم مونده!!

بعدانوشت. الان ساعت 2 بامداد پنجشنبه است. یه فایل 8 مگابایتی رو دارم با سرعت 5 تا 10 KB بر ثانیه دانلود میکنم!!! پهنای باند اینترنت برابر است با 1 مگابایت!! خدا لعنت کنه خودشون و جد و آباء شون رو!!! با این وضعیتی که درست کردن. زمان از یه حدی  هم که رد میشه، سایت موردنظر (ProQuest) کانکشن رو خودکار قطع میکنه!