دو روز مونده به حسابرسی

از روز جمعه نسبتا سرم شلوغ بوده و اوضاع روزهای آینده نیز به سمت افزایش مشغله میره نه کاهش! با این حال شکایتی نیست و همچنان پیش میرم.

کامنت های پست قبلی رو بی جواب منتشر کردم، برای اینکه حوصله درگیر شدن در بحث های سیاسی رو نداشتم و ندارم. فقط یه نکته که خودم رو ملزم میدونم بهش تاکید کنم اینه که در یکی از کامنت ها چنین مضمونی رو خطاب به من نوشته بودن: «با چنین سطح تحصیلات و ....».

دوست عزیز، اگر سطح تحصیلات من به زعم شما بالاست، فقط در رشته خودم هست، در باقی مسائل شاید یه فرد عادی باشم. این موضوع نه تنها در مورد من، بلکه در مورد همه انسان های روی زمین صدق میکنه و به قول یکی دیگه از کامنت ها، از افراد بت نسازیم!!

و آخرین مورد درباره انتخابات مجلس اینکه من اگر از مجلس این دوره خوشم نمی اومد، بلکه بدم هم می اومد، طرح های عجیب و غریب شون بود مثل خانه نشینی زنان تا بریدن حکم زندان برای انجام عمل .... روی مردان؛ در واقع از اینکه نمایندگان خودشون رو قیم مردم میشمردن، متنفر بودم. از اونجایی بدم می اومد که یه هیئت 10-15 نفره باید خودشون میرفتن جام جهانی برزیل تا پرونده فساد فوتبال رو از نزدیک بررسی کنن و خیلی موردهای دیگه...

البته بگذریم که از اینجور نماینده های کوتاه فکر همه جای دنیا وجود دارن و مختص به کشور ما نیست نمونه اش برخی از نماینده های کنگره آمریکا هستن.

فعلا هم به نظر میرسه اون نماینده های خاص و پر حاشیه تهران خوشبختانه از کورس رقابت بازمانده اند و راهی این مجلس نمی شوند.

و در اینجا به تهرانی ها بابت حماسه شون تبریک میگم!

جمعه عصر بعد از رأی دادن، رفتیم خرید عید. من فقط یه لباس و شال میخواستم و نیازی به خرید دیگه نداشتم. از طرفی عید خانواده ام مطابق هر سال قصد دارن برن بوشهر. من هم این وسط مردد بودم که همراهی شون کنم یا نه. از خوشگذرانی خوشم میاد اما این چند ماه آینده مشغله ام زیاده و اینکه بخوام 10 روز رو کاملا تعطیل کنم، تو مخیله ام نمیگنجه! اینجوری شد که من تصمیم گرفتم از اواسط سفر به مامان اینا بپیوندم!! یعنی اول اونا برن و من بعدش با هواپیما برم که حداقل چند روزی رو صرفه جویی کرده باشم و در نهایت هم با مامان اینا برگردم.

این روزها از Ian و دکتر ش خبری نیست. Ian میگفت که تقریبا شکل ها آماده اند، اما هنوز چیزی نفرستاده. دکتر ش هم تا جایی که من اطلاع دارم، 30 فوریه سخنرانی داره و برای همین هیچ خبری ازش نیست! اما مطمئنم که تا این سخنرانیش تموم بشه، به حساب من و Ian رسیدگی میکنه!!

در مورد شبیه سازی اون مقاله ای که دکتر ش خواسته بود، بخش اولش رو با موفقیت پشت سر گذاشتم اما تو بخش دوم دوباره گیر کرده ام!! با کلی زیر و رو کردن اینترنت برای یافتن کد اون روش خاص، به این نتیجه رسیدم که کدی برای زبان R پیدا نمیکنم و باید سوئیچ کنم به MATLAB. برای این موضوع، مشکلی نیست فقط باید دیتاها رو به فایل های mat تبدیل کنم.

این روزها به حجم کارهایی که باید انجام بدم، یکی دیگه هم اضافه شده که بدجوری روی اعصابه!! البته با دیدی که از خودم دارم، تا یک ماه دیگه بهش دست نمیزنم (البته وقت هم نمیکنم که دست بزنم)، بعدش یه فکری به حالش میکنم.

نیمه دوم اسفند با خودم میگفتم برم تهران برای انجام یه کاری، اما الان میگم اصلا وقت و حوصله اش رو ندارم. این کارها روی زمین مونده و ترجیحا بعد از عید میرم.

پ.ن 1. امروز، 28 فوریه سالگرد ترک آمریکا است؛ روز غریبی بود. ترجیح میدم گذشته رو به فراموشی بسپارم تا انرژیم رو برای حرکت به سمت آینده نگیره.

پ.ن 2. یه موضوعی در تهران پیش اومده که من رو از راه دور از طریق تلگرام و تلفن داره درگیر خودش میکنه. در واقع موضوعی که من اصلا براش ارزش قائل نمیشم و برام اهمیتی نداره، اومده وسط و من هم فعلا راه فرار ندارم. امیدوارم که ماجرا خودش یه جایی قطع بشه.