احساس سبکی تعطیل شد!

همونطور که گفتم دیروز دو تا پروژه سنگین که بدجوری ریزه کاری داشت، دیشب تمام شدن. احساس سبکی میکردم اما نمیدونم چرا این سبکی رو من نمیتونم تحمل کنم و کلا دچار خودآزاری هستم!

یه پروژه دیگه بود که چند وقت قبل دکتر ش بهم پیشنهاد کرده بود و البته من هم پذیرفته بودم و یه مقدار روی اون کار کرده بودم. از حدود دو سه هفته پیش که شدت کارها روی اون دو تا پروژه ذکر شده بالا گرفت، کلا این پروژه به حاشیه رفت و من فرصت کار کردن روی اون رو نداشتم و البته دکتر ش هم خودش موافق توقف موقت اون بود. صبح که از خواب بیدار شدم دیدم که خیلی سبک شدم و به این شکل بود که به دکتر ش ایمیل زدم ببینم که هنوز در مورد اون پروژه مصمم هست یا نه. الان ایمیلش رو دریافت کردم که بله!! و خلاصه دوباره اون پروژه رو راه انداختم. 

حالا علاوه بر کارهای تز و مقاله های خودم، کلاس زبان، نمره دهی دانشجوهای خودم و تصحیح ورقه های بچه ها، پروژه دکتر م و اون پروژه دیگه که تا 15 بهمن به کسی قول دادم تمومش کنم، اینم اضافه شد! 

واقعیتش من با این حجم مشغله خیلی راضی تر هستم و کارهام هم بهتر پیش میرن. برای اینکه تنوع خیلی زیاده و وقتی یکیش خوب پیش نمیره، کلی آپشن دیگه برای کار کردن دارم! البته بگذریم که وقتی ددلاین ها روی هم میفته بدجوری کلافه میشم و اوضاع زندگیم بهم میریزه اما باز هم راضیم!

بعدانوشت (شنبه ساعت 14:26). یه هفته است که کلاس زبان نرفتم. دلم برای کلاس زبان رفتن تنگ شده.