مزه زندگی یک دانشجوی دکتری

روزنوشته های یک دانشجوی PhD

مزه زندگی یک دانشجوی دکتری

روزنوشته های یک دانشجوی PhD

فرهنگ یک جامعه چطور ارتقا پیدا میکنه؟

امروز با بهت و ناراحتی لحظه فرو ریختن ساختمون پلاسکو رو نگاه کردم؛ فیلمی که من دیدم مربوط به شبکه خبر بود، در حالی که مجری برنامه از گزارشگر حاضر در صحنه سوال میپرسید، دوربین یه لحظه از روی چهره گزارشگر به سمت ساختمون چرخید تا شعله های آتش رو نشون بده اما انگار همه چیز با هم هماهنگ شده بود تا لحظه فرو ریختن ساختمون پلاسکو بخوبی به تصویر کشیده بشه. با دیدن این صحنه یه لحظه یاد برج های دوقولوی آمریکا و 11 سپتامبر افتادم؛ وقتی که (اگر اشتباه نکنم) شبکه 1 کاملا بصورت زنده اون رو پخش میکرد و یه دفعه برجها فرو ریختن.

با دیدن این فرو ریختن، دلم لرزید، خیلی هم لرزید اما بیشتر اون موقعی لرزید که مردم توی خیابون تجمع کرده بودن و آمبولانس نمیتونست رد بشه، مردم تو خیابون ریخته بودن و ماشین آتش نشانی پشت انسان های پیاده و بالغ گیر کرده بود و بدتر از اون لحظه ای بود که مردم رو بالای ماشین آتش نشانی نشون میداد که دارن عکس و فیلم میگیرن. نمیدونم واقعا چقدر عکس و فیلم لازم هست که کل اون خیابون پر بشه از آدم های موبایل به دست؟!

واقعا تاسف بار هست!

با خودم میگم چجوری میشه فرهنگ اینجور رفتارها رو ریشه کن کرد و مردم رو آموزش داد؟! تنها جوابی که برای این سوال دارم، تلویزیون هست. اما متاسفانه چندین سال هست که تلویزیون مون بخاطر ضعف مدیریتی به گوشه ای افتاده و بیشتر مردم نظاره گر کانال های ماهواره ای هستن و فکر نمیکنم که هیچ کانال ماهواره ای در مورد بالا بردن فرهنگ مردم در استفاده از ابزار الکترونیک از خودش جدیت نشون بده. بعنوان مثال، اطراف خانواده خودمون، خانواده هایی هستن که ماه هاست تلویزیون ایران نگاه نکرده اند. یکی از همین افراد، دبیر بازنشسته، حدودا یکسال پیش با موبایل شون تماس میگیرن که شما برنده سفر کربلا شدید و برای شروع مراحل باید 50 هزارتومان برامون کارت به کارت کنید و اینطوری اون خانم رو پای دستگاه خودپرداز میکشونن و یکساعت بعد از کارت به کارت کردن 50 هزارتومان، اون خانم متوجه میشه که کل حسابش حدود 2 تا 3 میلیون خالی شده! وقتی اون خانم ماجرا رو در یه جمعی تعریف کرد تا برای دیگران تجربه بشه، افراد بهش گفتن تو چجوری حرف اونا رو باور کردی؟ این همه تو تلویزیون در مورد اینها هشدار میدن، جواب اون خانم جالب بود: ما تلویزیون ایران رو کلا نگاه نمیکنیم!

کاش تلویزیون مون میدونست که چقدر در ارتقای فرهنگ و دانایی مردم نقش داره و اینطور بی توجه از کنار انتقادها رد نمیشد.

نظرات 7 + ارسال نظر
دیمن چهارشنبه 6 بهمن 1395 ساعت 20:58

در تصدیق حرفات فکر میکنم تعداد زیادی از اون جمعیت برای فیلم و عکس اونجا نبودن ....بلکه برای این رفته بودن که خبری بدست بیارن چون به صدا و سیما یا کلا اعتقاد و اعتماد ندارن یا از خبرهای کلا تکدیب کردن و پنهان کاری و انکار کردن و سراسر دروغش فراری بودن و از نگرانی فامیل و یا همشهریهاشون رفتن خبری بگیرن غافل از اینکه خودشون یک جز از فاجعه میشن.....اطلاع رسانی شرایط بحرانی رو باید رسانه های ما اصولش رو یاد بگیرن و رعایت کنن چون فقدان تبعات گسترده ای داره. متاسفانه جای اموزشهای محیط زیستی و رفتار شهروندی و اجتماعی و ایمنی ما مسایل دیگه ای تو تلویزیون گرفته شده.

واقعیت اینه که مردم برای جمع کردن خبر نمیرن، بیشتر جهت ارضای کنجکاوی اونجا جمع میشن. هممون تا به حال شاهد دعواهای خیابونی بودیم که با جروبحث دو نفر، کلی آدم دور و برشون جمع میشه و بیشتر اوقات فقط تماشاچی هستن.

. یکشنبه 3 بهمن 1395 ساعت 13:35

سلام
وحشتناک بود
تسلیت میگم
تغییر فرهنگ کاریست بس زمانبر و.......
واقعا عدم اعتماد به رسانه های داخلی دلیل بسیاری از.....

سلام
زمانبر هست اما فکر میکنم افراد خیلی سریع میتونن این رفتارهای شهروندی رو یاد بگیرن.

m شنبه 2 بهمن 1395 ساعت 16:50

سلام
در ملت ایران جمع بی فرهنگی ، فقر ، و بی علمی در کنار ادعای زیاد در حال رقم زدن یک فاجعه است.

به درود

سلام
کاملا موافقم!

نگار شنبه 2 بهمن 1395 ساعت 16:30

سلام دوستم. این دو سه روز واقعا به خاطر این حادثه غمگینم..خیلی دردناک بود.. در مورد فرهنگ مردم کشورمون فکر میکنم قرنها طول بکشه تا اصلاح بشیم! انگار بعضی رفتارها تو مردم ایران نهادینه شده... خیلی عقبیم به خدا در همه زمینه ها.. در مورد فرهنگ که دیگه ازاردهنده تر

سلام عزیزم
واقعیتش در عرض 5 سال فکر میکنم همه چیز قابل اصلاح باشه. مردم رفتارهای درست رو در صورتی که بهشون گفته بشه، یاد میگیرن.

زری شنبه 2 بهمن 1395 ساعت 09:45

اصلا ملت تعطیلی هستیم ما....الان ببین حجم پیامهای ختم قران و .... چقدر بیشتر از پیامهای آموزشی و انتقادی در همین زمینه است؟ یعنی اگر کاری نیازی به یه ذره فکر کردن یا تحلیل داشته باشه کلا قیدش را زده ایم....آموزش هم جزئ همین موارده

چی بگم والا؟!

هومان دانشجوی دکترای انصرافی جمعه 1 بهمن 1395 ساعت 10:52

سلام سمیرا خانم
جدا از بحث استفاده درست از تکنولوژی که نیاز به فرهنگ سازی طولانی مدت داره، در مورد حس نوع دوستی و ارزش قائل شدن واسه دیگران می خوام مطلبی رو بگم چرا در گذشته ها مرام و معرفت خیلی بیشتر بود؟ فکر میکنم به دلیل اینکه هر کسی مزد زحمت خودشو میگرفت و شرایط اقتصادی اینقدر خراب نبود که رسیدن به کف زندگی که مثلا داشتن یه شغل، بشه آرزوی خیلی از جوانها و تشکیل خانواده که نیاز طبیعی هر آدمه، بشه رویایی دور..مسلما هر انسانی به بقای خودش اول فکر میکنه و بعد به بقیه،ولی در جایی که برای ادامه زندگی شرایط سخت میشه فرد مجبوره دائم به خودش فکر کنه و از توجه به نیازهای دیگران خیلی فاصله میگیره...این داستان آروم آروم میشه شخصیت اجتماعی افراد و هنجار جامعه...حالا تو همین بحث فیلم برداری و عکس در شرایط حاد که باید تا حد امکان به دیگران کمک کرد....افرادی که شخصیتشون رو حساب نردبان ساختن از دیگران بنا شده باز در اینجا به فکر خودشون خواهند بود تا برای مورد توجه قرار گرفتن و لایک بیشتر ( که هنجار شده) شروع میکنن به وارد شدن به فضای مسخره رقابتی ضد انسانی....من همه اینها رو از بحث اقتصادی میدونم...تا اقتصاد و آینده این جوونها تضمین نشه افراد فرصت فکر کردن به فرهنگ و مسائل اجتماعی رو از خودشون میگیرن. و اینو میگم که آخرین نسلی که اکثرشون هنوز به هنجارها پایبنده همین دهه 60 هست که متاسفانه در اثر تصمیم های نادرست سوختیم و همچنان میسوزیم...روز به روز شاهد چیزهایی بدتر از این هم خواهیم بود متاسفانه....یک دانشجوی دکترای انصرافی

سلام دوست خوبم
واقعیتش حق با شماست با این حال باز هم میشه امید داشت که با آموزش بشه افراد رو آگاه کرد تا به همنوع خودشون کمک کنن حتی اگر خودشون در شرایط مناسبی نیستن. باید افراد دوست داشتن رو یاد بگیرن، یاد بگیرن که تک تک افراد جامعه اعم از مهندس و رفتگر و پزشک و معلم و... مهم هستن. یاد بگیرن احترام به افراد باید احترام به انسان بودنش باشه نه احترام به مدرک تحصیلی و پوزیشن شغلی. متاسفانه تو جامعه مون رفتارهای طبقاتی به شدت بیداد میکنه.

خواننده قدیمی پنج‌شنبه 30 دی 1395 ساعت 23:09

الان مدارس باید آموزش بدن که فقط درس یاد میدن

درسته این آموزشها باید از کودکی باشه اما فعلا تمام آدمهای توی عکس ها انسان های بالغ هستن که از سن مدرسه عبور کرده اند.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد