تست های آماری

یک ضعف بزرگی که من دارم و البته در نتیجه برنامه آموزشی غلط دانشگاه ها یا دقیق تر وزارتخانه هست، اینه که هنوز به روش های ارزیابی نتایج اِشراف ندارم. منظورم از روش های ارزیابی بیشتر روش های تست آماری هست که هر کدوم برای خودشون یه ماجرایی دارن و من با کلی تلاش و دیدن مقالات تازه یه چیزایی ازشون سر در میارم اما اگر کسی ازم بپرسه، شاید نتونم درست جوابش رو بدم.

همونطور که گفتم این رو میزارم به پای اینکه هیچ درسی در مقاطع تحصیلات تکمیلی برای بچه های مهندسی در این زمینه ارائه نمیشه و فکر میکنم این مباحث بطور اختصار در یه درس خاص گنجانده شده که اساتید بعلت ضعف خودشون حاضر به ارائه اون درس نمیشن و اینگونه میشه که اون ضعف از استاد به دانشجو منتقل میشه و من هم اگر یه زمانی استاد بشم، این ضعف رو به دانشجویان بعدی منتقل میکنم و این میشه یه حلقه بی نهایت که همچنان ادامه خواهد یافت!

و من مطمئنم خیلی از مقالاتی که بچه های مهندسی مینویسن و با ریجکت مواجه میشن، بخش عمده مشکل شون از همین قسمت ارزیابیِ نتایج است که نمیتونه داوران رو در مورد برتری روش پیشنهادی شون متقاعد کنه.

در همین زمینه یه خاطره ای رو براتون نقل میکنم:

دو سه سال قبل یکی از بچه های دکتری دانشکده مون جلسه دفاع داشت. از قضا در مورد مقاله، برعکس بقیه بچه های دانشکده، دستش حسابی پر بود و با 5-6 تا مقاله ISI میخواست دفاع کنه (من سر جلسه دفاع اون دانشجو نبودم و دوستانم بعدا برام تعریف کردن). سر جلسه دفاع یه بخش از روش ارزیابیش مورد تردید یکی دو تا از اساتید قرار میگیره اما از اونجایی که اون اساتید هم خیلی وارد نبودن، با توضیح مختصر اون دانشجو ختم به خیر میشه. اما بعد از دفاع، بعلت نزدیکی زمینه تز اون فرد با تز من، دکتر ف از من خواست که تز اون فرد رو بخونم و نظرم رو بگم و تا اون موقع هم در مورد اون بخش مورد تردید هیچی بهم نگفت. من تز رو خوندم، تمام تز روبراه بود و مشکل خاصی ندیدم تا اینکه به بخش ارزیابی نتایجش رسیدم. اشتباه اون فرد در روش ارزیابی بسیار فاحش و زننده بود! حتی احتمال اینکه بچه های کارشناسی ارشدمون هم اون اشتباه رو مرتکب بشن، خیلی پایین بود. به هر طریق خبر رو قبل از اینکه به دکتر ف بگم، به گوش اون فرد رسوندم تا بتونه قضیه رو هر جور خودش میدونه جمع و جور کنه تا داورها ازش آتو نگیرن و اون فرد هم اون اشکال رو برطرف کرد (البته بگذریم که خیلی دوست نداشت زیر بار حرف من بره و کلی برای من اشتباهش رو توجیه میکرد).

بهر طریق، من اشتباه اون فرد رو هیچوقت نذاشتم به حساب کم سوادی اون فرد، بلکه گذاشتم به حساب اینکه آخرای تزش رو سریع میخواسته جمع کنه و البته در زمینه ارزیابی نتایج اون هم مثل بقیه مون ضعف داشت. اما نکته جالب تر اون داورها بودن که هیچکدوم جرأت نکرده بودن که با قاطعیت اون بخش رو زیر سوال ببرن که البته این هم نتیجه همون ضعفی است که گفتم (اساتیدمون هم ضعف ارزیابی نتایج رو دارن).

تمام این حرفها رو زدم تا اینجا بگم که من هم این ضعف بزرگ رو دارم و کم کم دارم یکی از روش های تست رو یاد میگیرم و حالا امیدوارم که چپه چپه یاد نگیرم!

کاش روزی برسه که در مقطع تحصیلات تکمیلی یه چند تا درس ریاضی برای بچه های مهندسی گنجونده بشه و البته بصورت اجباری هم باشه نه اختیاری!