اولویت های زندگی

الان ساعت نزدیک یک نیمه شب هست؛ فردا کلاس دارم که هنوز هیچ درسی رو هم مطالعه نکرده ام!! (درگیر پروژه دکتر م بودم که آخرش هم خیلی خوب پیش نرفت).

همونطور که تو بعدانوشت پست قبل نوشتم، یه سوال پرسیدم و جواب های متفاوت و خاصی از افراد متفاوت گرفتم.

الان در مورد اولویت های زندگیم احساس نگرانی میکنم. اینکه چه کاری اولویت داره رو واقعا نمیتونم درست تشخیص بدم و همین داره ذهنم رو مغشوش میکنه.

البته دارم روی کاغذ موارد رو مینویسم، معمولا در اینجور مواقع نوشتن روی کاغذ راه گشاست.

پ.ن 1. منظورم از اولویت های زندگی زمان حال حاضرم هست که نمیدونم زبان کار کنم یا کار تدریسم رو با تمام قوا ادامه بدم یا پروژه X و Y مردم رو پیش ببرم یا به پروژه های ناقص خودم برسم!!

پ.ن 2. اینم از تفأل بنده به حافظ:

سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد		وآن چه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد
گوهری کز صدف کُوْن و مکان بیرون است		طلب از گمشدگانِ لبِ دریا می‌کرد
مشکل خویش برِ پیرِ مُغان بردم دوش		کو به تاییدِ نظر حلّ معما می‌کرد
دیدمش خرم و خندان، قدحِ باده به دست		واندر آن آینه صد گونه تماشا می‌کرد
گفتم: «این جام جهان‌بین به تو کِی داد حکیم؟»		گفت: «آن روز که این گنبد مینا می‌کرد»
بی‌دلی، در همه احوال، خدا با او بود		او نمی‌دیدش و از دور «خدایا» می‌کرد
این همه شعبده خویش که می‌کرد اینجا		سامری پیش عصا و ید بیضا می‌کرد
گفت: «آن یار، کز او گشت سر دار بلند،		جرمش این بود که اسرار هویدا می‌کرد»
فیض روح القدس ار باز مدد فرماید		دیگران هم بکنند آنچه مسیحا می‌کرد
گفتمش «سلسلهٔ زلف بتان از پی چیست؟»		گفت: «حافظ گله‌ای از دل شیدا می‌کرد!»