شرایط خاص

امروز صبح کلا کار مفیدی انجام ندادم بجز سر زدن به چند بانک و درخواست تمدید پاسپورت. عصر هم خیلی خسته بودم و خواستم قبل از کلاس زبان یکساعتی بخوابم که وسطش دکتر ف زنگ زد. اولش خواستم جواب ندم اما دیدم نمیشه. پس تلفن رو جواب دادم و بعدش راهی کلاس زبان شدم.

معلم این ترم مون متاسفانه به خوبی قبلی نیست، فکر میکنم مطالعه اش کم باشه. یه چیزی جلسه قبل گفت که از قضا داخل کتاب دقیقا برعکس اون نوشته بود. نمیخواستم بهش بگم چون بالاخره خودم هم معلم هستم اما چون دوباره اون موضوع رو امروز با تاکید تکرار کرد، اون موضوع رو بهش گفتم. بگذریم که در آخر قضیه رو طوری مطرح کرد که انگار من متوجه موضوع نشدم اما یکی دو نفری که تیز هستن، ماجرا رو گرفتن چی شد و من هم برام فرقی نمی کرد. اما در کل فکر میکنم اگر راحت تر اشتباهش رو بپذیره، خیلی بهتره تا اینکه بخواد سفسطه کنه. در ضمن بچه های کلاس قبلی رو هم بیشتر از بچه های کلا س این ترم دوست داشتم.

تو این هفته ای که گذشت هم با دانشجوهام ماجرا زیاد داشتم؛ متاسفانه بی اخلاقی تو جامعه موج میزنه و دانشجوها مثل نقل و نبات تو روز روشن دروغ میگن. شرایط آموزشی خودشون رو خاص جلوه میدن در حالیکه وقتی از آموزش در مورد شرایطش پرسیدم، اصلا چنین چیزی نبوده است. به قول یکی از اساتید به هیچ وجه نباید حرف شون رو باور کرد. راستش سر و کله زدن با دانشجوهای این شکلی حالم رو از این سیستم آموزشی بهم میزنه و روز به روز دلزده تر میشم.

فردا تنها روز تعطیل من هست تو این هفته؛ دوشنبه کلاس زبان دارم، سه شنبه، چهارشنبه و پنجشنبه درس دارم و البته چهارشنبه کلاس زبان هم دارم.

در ضمن اگرچه  از معلم کلاس زبانم خیلی راضی نیستم، با این حال از کلاس زبان رفتن راضی هستم. همین یک ماه و نیم که نرفتم، مغزم دوباره در مورد پیدا کردن کلمات مناسب در مکالمه کند شده است.