مزه زندگی یک دانشجوی دکتری

روزنوشته های یک دانشجوی PhD

مزه زندگی یک دانشجوی دکتری

روزنوشته های یک دانشجوی PhD

دور باطل

ده روزی هست که بخاطر یه موضوعی تو دانشگاه که از طریق دوستام مطلع شدم، بدجوری استرس به جونم افتاده و کلا تمرکزم رو گرفته. اون موضوع هم اصلا موضوعی نیست که الان قابل حل و یا حتی قابل بحث باشه. حالا من موندم که چرا چنین موضوعی مغز من رو انداخته تو دور باطل و تا این حد داره اذیت میکنه طوری که کارهام مثل قبل خوب پیش نمیرن.

اوضاع کلاس زبان ها هم خوبه اما حجم کار زیاده و باید واقعا تمرین کرد. 

در نهایت این روزها از لحاظ کاری خیلی روی فرم نیستم و با خودم سرِ جنگ دارم. امیدوارم که هر چه زودتر بتونم با خودم به مصالحه برسم.

نظرات 4 + ارسال نظر
دیمن دوشنبه 30 فروردین 1395 ساعت 14:33

سلام سمیرای گلم
عزیزم نگران نباش مطمنن این درمقابل تمام مشکلاتی که تو تا حالا تحمل کردی و با موفقیت پشت سرگذاشتی چیزی نیست. بقول خودت تمام نگرانیهای ذهنی در مورد همین مقاله ها رو توی کاغذ یا روی تقویم و اکسل بنویس . و دیگه بهشون فکر نکن.

سلام عزیزم
آره؛ راست میگی شاید نوشتن راه حل های ممکن روی کاغذ آرامشم رو بیشتر کنه. ممنون از یادآوریت

اکبر یکشنبه 29 فروردین 1395 ساعت 22:32

بزرگترین اشتباه زندگیم قبولی در کنکور دکترا بود. هیچ دستاوردی نداشتم فقط پیر شدم

یه عالمه لایک

زهرا یکشنبه 29 فروردین 1395 ساعت 18:23

دانشکاه مزخرف ماهم اینجوریه هرروز یه بیانیه صادر میکنن.فعلا هم گفتن اگه بیشتر ازنه ترم بمونید دانشگاه سنوات سنگین ملیونی باید بدیم!!!فکرشو کن چه ادمایی اومدن روکار!بنطرم سریع دفاع کن و به فکر پسداک و ازینحا رفتن باش.عمرتو اینجا حروم نکن.اگه بدونی چقدر خسته وناامیدم ازینجا

واقعیتش سیستم آموزشی اینجا همه رو ناامید و افسرده میکنه، فقط من و تو نیستیم. تو دانشکده ما خیلی ها این جوری هستن. خدا عاقبت هممون رو ختم به خیر بکنه.

یه خواننده یکشنبه 29 فروردین 1395 ساعت 11:29

یه توصیه: با دو تا مقاله ساده سعی کنید دفاع کنید. بعدش به صورت مستقل پژوه ها تو پیش ببر. چون اصظکاک در دانشگاههای ما زیاده و باعث میشه اذیت شی
سعی کن ادیده ال گرا نباشی

دقیقا مشکل سر همین مقاله هاست که دانشکده ما شورِش رو در آورده و بهانه های بنی اسرائیلی میگیره. از تز و مقاله ها سر در نمیارن، میان داوری های مقاله ها رو بررسی میکنن و میگن داورهای مقاله ت که چاپ شده، خوب نبودن!!
یه مثال دیگه: یکی از بچه ها تو یه مجله از انتشارات Plos One با IF بالاتر از 2 بدون پرداخت پول مقاله چاپ کرده، میگن این مجله Open-access هست و باید یه مقاله دیگه بدی!
یکی دیگه مقاله اش رو توی یه مجله معمولی با IF حدود 1 چاپ کرده؛ بهش گیر دادن که مدت زمان داوری مقاله ت که چهار ماه بوده، خیلی کوتاهه!!! مجله و مقاله ات کیفیت لازم رو نداره، مقاله سوم رو باید بیاری!!
خلاصه تو دانشکده ما یه سری آدم هایی که خودشون مقاله نوشتن بلد نیستن، نشستن اون بالا و اظهار نظر میکنن!
الان دوستام تو کشورهای مختلف اعم از اروپا و آمریکا با داشتن یکی دو تا مقاله کنفرانسی دفاع میکنن، اینجا اینجوری اذیت میکنن، فکر کردن کرسی استادی هاروارد رو دارن که البته هاروارد هم چنین رفتارهای احمقانه ای نداره!!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد